Priscilla "Luminosity" Aderyn

Jeśli chodzi o wygląd Priscilli, to pierwszą rzeczą, jaka pozwala odróżnić młodą kobietę są jej długie i lśniące niebieskie włosy, które swoją długością sięgają pasa. Następnie uwagę przykuwa szpetna blizna przecinająca brew nad lewym okiem oraz krótki fragment policzka tuż pod nim. Chłodne, jasnobłękitne oczy Luminosity otoczone są długimi ciemnymi rzęsami, a równie ciemne brwi wyginają się w lekkie łuki. Nos dziewczyny jest lekko zadarty, usta pełne, a kształt ma twarz litery V. Poza blizną na twarzy jej blada skóra nie nosi żadnych innych śladów urazów, czy nawet dziurek po kolczykach.
Przez budowę ciała Priscilla brana jest za przeciętną, bezbronną przedstawicielkę „słabszej płci” — długa szyja oraz nogi, a także głębokie wcięcie w talii, nadają jej postaci filigranowości, często mylącej dla przeciwnika. W rzeczywistości pod eleganckimi koszulami i plisowanymi spódnicami kryje się umięśnione ciało dbającej o swoją kondycję kobiety.  
Priscilla posiada osiem tatuaży; na karku geometryczny tatuaż róży, pod piersiami ćmę, na lewym nadgarstku półksiężyc, a wyżej, na przedramieniu węża wraz z różami. Za lewym uchem znajduje się mała gwiazdka, a na kostce prawej nogi motyl. Na prawym ramieniu również znajdują się róże, ciągnące się od obojczyka po zgięcie w łokciu. Ostatni tatuaż, na nadgarstku tej samej ręki przedstawia strzałkę przecinającą w poprzek jej żyłę.

Priscilla jest dosyć trudną osobą, której intencje ciężko jest rozgryźć. W stosunku do obcych jest butna, cyniczna, do tego posiada w sobie (zdawać by się mogło) nieskończone pokłady sarkazmu okraszone czarnym humorem używanym w momencie, w którym najmniej wypada. Bywa wobec innych złośliwa, okrutna, nierzadko włącza jej się tryb despotki.  Często unosi się dumną, a do celu dąży po trupach. Ludzie uważają ją za zazdrosną, jadowitą jędzę, która zrobi wszystko, by postawić na swoim. Zdeterminowana i pewna siebie. Nie jest osobą godną zaufania, nawet jeśli tego zaufania nigdy nie zawiodła; po prostu osoby wokół niej uważają, że ktoś z tak okropnym charakterem nie potrafi być dyskretny. Wyraz twarzy Priscilli bez względu na sytuację pozostaje niezmieniony — wszystko przyjmuje z irytującą obojętnością.
Do tego jest szczera, a ludzie bardzo nie lubią, gdy ktoś jest z nimi szczery.  Przynajmniej nie na ich temat.
Pod maską dwulicowej (tak, taką łatkę też jej przypięto, choć bez wyraźnego powodu) zołzy kryje się ktoś, kto naprawdę kocha ludzi i pragnie im pomagać. To, że nie lubi rozmawiać o swoich uczuciach i ich okazywać nie oznacza, że wcale jej nie ma. Nie jest złą istotą, ale za taką usilnie próbuje uchodzić, odpychając od siebie każdego. Chociaż sprawia wrażenie nadpobudliwej panny, która najpierw działa, a później zastanawia się nad konsekwencjami, w życiu kieruje się spokojem i rozsądkiem. Pochopność zatem nie jest cechą charakteru Priscilli, choć wielu ją jej przypisuje.  Chociaż młoda kobieta bywa względem innych surowa i okropna, to troszczy się o osoby w swoim otoczeniu na swój własny, niezrozumiały dla innych sposób. Jest nadopiekuńcza, a jej cierpliwość wobec drugiego człowieka nie ma granic.

→ Moc:
Władza nad elektrycznością — Priscilla jest w stanie okiełznać nie tylko prąd elektryczny, ale i sama tworzyć wyładowania, które następnie może formować w kształty. Wyobrażacie sobie kulkę zrobioną z pioruna? No, młoda kobieta jest w stanie zrobić właśnie coś takiego, a nawet więcej! Po latach ciężkich treningów nauczyła się tworzyć dwie błyskawice, które następnie formuje w dwa krótkie ostrza, wykorzystane do walki.  Elektryczność Priscilli nie jest jednak w stanie zabić; kontakt z tworzonymi przez nią wyładowaniami powoduje jedynie krótkotrwały zacisk mięśni, na jakiś czas ograniczający lub całkowicie paraliżujący przeciwnika.*
Oprócz tego Luminosity potrafi kontrolować wszystkie urządzenia elektryczne w zasięgu dziesięciu metrów (to jest włączać i wyłączać), zaświecać i gasić światło w pomieszczeniu oraz regulować przepływ energii elektrycznej w np. gniazdkach.
W trakcie korzystania z mocy wokół Priscilli pojawia się błękitne światło, stąd wziął się jej pseudonim.

→ Broń:
Jak zostało wcześniej wspomniane, Priscilla walczy za pomocą dwóch krótkich ostrzy stworzonych z energii elektrycznej.  

→ Ekwipunek:
Zawsze nosi przy sobie czarną bandanę, którą zakłada na twarz w trakcie walki. Ma świadomość, że nie jest to doskonały kamuflaż, ale jakoś nie ma czasu i ochoty, by uszyć sobie kostium bohaterki.
Oprócz tego ma przy sobie to, czego aktualnie potrzebuje; telefon, klucze do mieszkania, może jakieś drobne. Albo „Pięćdziesiąt twarzy Greya”, kto wie.
______________
*oczywiście skuteczność i czas działania skurczu pozostaje do rozstrzygnięcia przez Mistrza Gry.

  → Walka wręcz. Co jak co, ale Priscilla umie się bić.
→ Wiedza medyczna, w końcu młoda kobieta studiuje medycynę. Co prawda nie są to umiejętności na poziomie dyplomowanych lekarzy, ale udzielić pierwszej pomocy niewątpliwie potrafi.
→ Oprócz angielskiego, zna również język hiszpański oraz potrafi skleić kilka prostych zdań po francusku. Liznęła również łaciny, ale to w związku z kierunkiem studiów.
→ Umiejętność zachowania zimnej krwi w sytuacjach kryzysowych.  
→ Bardzo dobra kondycja fizyczna.

Urodziła się pod koniec lat 80 XX wieku w średniozamożnej brytyjskiej rodzinie, w małym miasteczku pod Manchetsrem. Matka Priscilli nie mogła mieć więcej dzieci, toteż dziewczyna dorastała jako jedynaczka rozpieszczana przez swoich rodziców. Dzieciństwo upłynęło jej szczęśliwie i spokojnie; była dobrą uczennicą, lubianą przez swoich rówieśników i nauczycieli. Nic nadzwyczajnego, zwyczajny miły dzieciak.  Nikt nie podejrzewał, że dziewczynka mogłaby być mutantką.
Problemy zaczęły się, gdy Priscilla skończyła trzynaście lat i weszła w okres dojrzewania; wówczas jej włosy zaczęły zmieniać kolor na niebieski. Początkowo były to tylko błękitne refleksy na jej blond włosach, później odcień ten zaczął nabierać intensywności. Jednocześnie nastolatka zauważyła, że wokół niej dzieją się dziwne rzeczy — sprzęty elektroniczne „wariują” w jej obecności, że nie musi wstawać, by zgasić światło, a żarówki niejednokrotnie pękały, gdy dziewczyna znajdowała się w pomieszczeniu.  Wstydziła się komukolwiek o tym powiedzieć, dlatego przez pierwsze trzy lata ukrywała się ze swoją mocą, bezustannie próbując przefarbować włosy na pierwotny kolor. Właśnie w tym czasie zaczęły wychodzić najokropniejsze cechy charakteru Priscilli, które dziewczyna celowo w sobie pielęgnowała starając się odrzucić od siebie ludzi.
W szkole średniej poznała nauczyciela biologii, który prowadził małe prywatne badania nad mutacjami genetycznymi, w związku z tym, iż jego syn sam przejawiał nadludzkie zdolności. To od niego dowiedziała się, że za jej umiejętnościami oraz nietypowym wyglądem może stać mutacja jakiegoś genu. Oczywiście, belfer ze skromnego brytyjskiego liceum nie miał środków finansowych ani możliwości przeprowadzenia szczegółowych badań na temat, choć trop był dobry. Mężczyzna założył, że za mutantami stoi wybuch reaktora w Czarnobylu, nie miał wszak pojęcia o tym, że mutanci pojawiali się już wcześniej i poza Europą. Pomimo tego, że był bardzo śmiały w swoich teoriach,  które Priscilla traktowała z przymrużeniem oka, to dało jej to swego rodzaju punkt zaczepienia. Zaakceptowała swoją odmienność i rozpoczęła samodzielny trening nad swoją mocą, wyznaczając sobie nowe wyzwania i zmniejszając jej limity.
Początkowo zamierzała zostać na studia w Wielkiej Brytanii, ale po tym, jak ujawniła się z mocą ratując szkolną koleżankę z rąk kilku agresorów (zresztą, to właśnie wtedy nabawiła się blizny szpecącej jej twarz), musiała opuścić kraj, nawet jeśli niedoszła ofiara zobowiązała się do milczenia w kwestii nadludzkich zdolności Priscilli. Złożyła więc papiery na medycynę w Nowym Jorku i, o dziwo, została na nią przyjęta i obecnie rozpoczęła wymarzoną specjalizację, psychiatrię. Przestała farbować włosy, pozwalając, by dalej rosły błękitne — coraz większa moda na kolorowe włosy tylko jej w tym pomogła.